தோனியின் ராஜவேட்டை: இந்தியாவின் ஆஸ்திரேலியப் படையெடுப்பு (பாகம் 2)

வேதனை... அவமானம்.... வெட்கம்!

இப்படித்தானே நீங்க இப்ப பீல் பண்ணிக்கிட்டிருப்பீங்க? இப்பவே அடுத்த மேட்சுக்கு இவரை எடுக்கணும் அவரை தூக்கணும்னு எங்களை விட ஜாஸ்தியா கவலைப் பட்டுண்டிருப்பீங்களே? உங்க ஆராய்ச்சிக்குள்ள நான் வர விரும்பல. ஏன்னா நான் ஏற்கனவே சொன்ன மாதிரி பீல்ட்ல எவன் இறங்குவான்றது தமிழ்நாட்டுல புயல் வர்ற மாதிரி. சென்னையைத் தாக்கப் போவுதுன்னு சொல்லுவாங்க. ஆனா நாகப்பட்டினம் போயிடும். இருந்தாலும் சில விஷயங்களை உங்ககிட்ட சொல்லியே ஆகணும்.

250க்கு மேல லீட் போயிட்டா இந்தியர்களால ஜெயிக்க முடியாதுன்னு பான்டிங் பேட்டியில சொன்னப்போ உங்களை மாதிரியே எனக்கும் ரத்தம் கொதிச்சுது. ரெண்டு நாள் கையில இருக்கு. இருநூறு முன்னூறு ரன்கள் அசால்ட்டா அடிக்கற பேட்ஸ்மேன்கள் நம்ம கிட்ட இருக்காங்க. 292ல்லாம் ஒரு ஸ்கோரா - அப்படித்தாங்க நாங்களும் நம்பிக்கையா இருந்தோம். ஆனா பாருங்க, மெகா சொதப்பலாயிடுச்சு. சரி விடுங்க, வெற்றியும் தோல்வியும் வீரனுக்கு சகஜம்.

"எங்க ஏரியா, உள்ளே வராதே" - எல்லாரும் அவங்கவங்க ஊர்ல நல்லாவே ஸீன் போடறாங்க. வீட்ல புலி வெளியில எலின்றது எழுதப்படாத விதி ஆயிடுச்சு. இதே ஆஸ்திரேலியா கொஞ்ச நாள் முன்னாடி சவுத் ஆப்ரிக்கா கிட்ட ஒரு டெஸ்ட் மேட்ச்ல தடவினதை உங்களுக்கு நினைவூட்ட விரும்புகிறேன். அவ்வளவு ஏன், போன வருஷம் இவங்க இந்தியா வந்தப்போ நம்ம கிட்ட அடி வாங்கினதை வரலாறு தெரிந்தவர்கள் நன்றாக அறிவர். அறிந்தவர்களுக்கு சொல்லத் தேவையில்லை. அறியாதவர்களுக்கு சொல்லிப் பயனில்லை (ஐயோ, கலைஞர் அறிக்கை மாதிரி இருக்கே!)

கிரிக்கெட் ஒரு டீம் விளையாட்டு. அதுல சூரியன், சந்திரன், நட்சத்திரம்னு யாரும் கிடையாது - மெல்போர்ன் தோல்வி இதை மறுபடியும் நிரூபிக்குது. கோஹ்லி மாதிரி இள ரத்தமும், லக்ஷ்மன் மாதிரி அனுபவசாலிகளும் சரி சமமா சொதப்பறாங்க



அஷ்வின் ரெண்டு இன்னிங்க்சிலும் 30 ரன் அடிச்சிருக்கார். இஷாந்த் ஷர்மா சும்மா கன் மாதிரி நின்னு 70 பால் face பண்ணியிருக்கான். இவங்களால ஒரு பத்து ரன் கூட அடிக்க முடியலை - நியாயமான வாதம். மேல சொன்னது தான் இதுக்கு சரியான பதிலா இருக்கும். எல்லாரும் விளையாடினாத் தான் ஜெயிக்க முடியும். ஒன் மேன் ஷோ கதைக்கு உதவாது.

வழக்கம் போல நானும் சரியா ஆடலை. ஆங்கில நாடுன்னாலே பேட் ஒரு ஆங்கிள்ல போவுது - அடுத்த வருஷமாவது ஒழுங்கா ஆடணும்

நான் பேட்டியில சொன்ன மாதிரி நம்ம ஆரம்பம் எப்பவுமே கொஞ்சம் சிக்கலாத் தான் இருக்கும். ஆனா கண்டிப்பா இங்கிலாந்து டூரோட ரெண்டாம் பாகம் மாதிரி இந்த டூர் இருக்காதுன்னு திடமா நம்பறேன் - நம்பிக்கை, அதானே எல்லாம்!! (சத்தியமா கல்யாண் ஜுவல்லர்ஸுக்கும் எனக்கும் சம்பந்தமில்லை)

வேர்ல்ட் சாம்பியன்ஸ் ஆன பிறகு நம்ம டீம் மேல எதிர்பார்ப்பு ரொம்ப எகிறியிருக்கு. அந்த கோப்பைக்கு நாம நிஜமாவே தகுதியானவங்க தான் அப்படின்னு நிரூபிக்க வேண்டிய கட்டாயத்துல ஆளாகியிருக்கோம்.



வழக்கமா ஒரு டீம்ல நாலு பேர் நல்லா ஆடினா யாரை எடுக்கறதுன்னு குழப்பம் வரும். இங்க என்னடான்னா எவனை எடுத்தாலும் குளறுபடி பண்றான். இப்போ கோஹ்லி நல்லா ஆடலைன்னு அவனை அடுத்த டெஸ்ட் உட்கார வெச்சிட்டு வேற யாரையாச்சும் எடுத்தா "ஒரு மேட்ச்ல ஆடினதை வெச்சிக்கிட்டு நீங்க எப்படி அவரை ஜட்ஜ் பண்றீங்க? அவருக்கு இன்னொரு வாய்ப்பு குடுங்க"ன்னு சொல்லுவாங்க. ரெண்டாவது டெஸ்ட்ல கோஹ்லி ஆடிட்டா பரவால்ல. இல்லேன்னா "ரோஹித் இருக்கும்போது மறுபடியும் ஏம்பா கோஹ்லிய எடுத்தாங்க, பாலிடிக்ஸ் பண்றாங்க" அப்படின்னு இன்னொரு க்ரூப் சொல்லும்.



இந்தத் தோல்வி சரியான நேரத்தில் அடிக்கப்பட்ட ஒரு அலாரம். டிராவிட், லக்ஷ்மன், சச்சினுக்கு அப்புறம் நாம் இன்னும் ஒரு நம்பிக்கையான டெஸ்ட் பிளேயரைக் கூட உருவாக்கலைன்னு தெளிவாத் தெரியுது - இவங்க மூணு பேர் இல்லாம ஒரு டெஸ்ட் விளையாடிப் பாக்கணும் (நினைச்சுப் பார்க்கவே திகிலா இருக்குல்ல?).

சுருக்கமாச் சொன்னா, இந்த அக்நீபத் சீரீஸ் இந்தியன் டீமுக்கு ஒரு அக்னிப் பரீட்சை. இதுல ஜெயிச்சு வெளிய வரப்போறோமா, இல்லை பஸ்மம் ஆகப் போறோமா - இனி வரும் நாட்கள் தான் பதில் சொல்லும்.

எனக்கு வந்த ஒரு குறுஞ்செய்தி - "இந்தியன் டீம் வெளிய பாக்கறதுக்கு Gross Salary மாதிரி பிரமாதமா இருக்கு. பீல்ட்ல இறங்கும்போது Net Salary மாதிரி சுருங்கிடுது" - இது உண்மையாயிடுச்சுன்னா அதை விட அசிங்கம் வேற எதுவும் இல்லை.

எல்லோருக்கும் இனிய புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துக்கள்.

அடுத்து, சிட்னில டிக்கிலோனா!!

Jayaraman
New Delhi

Cricket commentary - Aussie style

Listening to some of the Aussie commentators on Channel 9, one would think that Rahul Dravid was legitimately out and that Technology had been used to reverse a legitimate decision! Mate, Siddle bowled a No Ball and did not deserve a wicket of the ball, get that? I know we all love winning and some like to win at any cost, but this is stretching the limit. A No Ball is a No Ball. Full stop! Always was, always will be. You can't take a wicket off a No Ball, simple as that!

I strongly support the DRS and believe that BCCI has made a mistake by not opting for it and may still pay a heavy price over this. When technology is available, umpiring errors should not allowed to determine the fate of the players and the match. Remember Ponting not given out at 97 at MCG 2003 and Symonds at SCG 2008 and Hussey being given out on Day 1, MCG 2011?

The argument is that because BCCI refused the use of DRS, India should not get the benefit of no-ball line calls. Guys this is the umpire's discretion and was used to check when Haddin was out as well. What next, no 3rd umpire calls for run outs? Will a win caused by taking wickets off no-balls and non-existent run outs cause joy? (Also please remember that the players still need to select to use DRS and by all counts Ed Cowan would have not asked for DRS as Haddin thought he was out.)

A section of the Australian media is behaving like my six year old who has been denied a lolly. Yes, the BCCI refused the use of DRS, but the ICC ruling is that both teams need to agree. If the ACB has a problem with this, it needs to be raised with the BCCI and the ICC. If the BCCI has more clout at the ICC than the ACB, this needs to be dealt with. Don't forget, not long ago, the ICC was ruled by the ECB and the ACB. I so miss the sane voice of Peter Roebuck!

Sai Mahesh
Sydney

The curious case of the BCCI and the DRS

I for one can't fathom why the BCCI steadfastly refuses to embrace the DRS! There were three decisions yesterday that would have been overturned by DRS. A debutant would not have felt cheated out of a well-deserved hundred and a valiant veteran cheated out of a career. By the same token, India would be further into the Aussie tail. Incorrect umpire decisions must not be allowed to alter the course of a game and the career of cricketers. As a spectator, it leaves a bitter taste in the mouth.

It does not matter who has the overall gain. The situation could change today and a few more decisions could go against the Indians. What matters is that the umpires are human and there is technology available to the players to dispute decisions when they feel wronged! Hot spot, snicko meter and ball trajectory are based on science and offer both teams equal opportunities to question the umpires decision. The technology may not be a 100% accurate but it is better than relying solely on the umpire. I am sure the umpires feel less pressure when there is DRS available.

I was at the MCG in 2003 when Ponting clearly nicked one on 97 and went on to score 257 and who can forget the 2008 SCG Test where Symonds clearly nicked one and went on to score a century. DRS gives both teams an opportunity to ensure that such blatant errors are not allowed to change the course of a Test and a series. The argument that umpiring mistakes are part and parcel of the game and they even out in the long run, do not hold water. These views might have had limited value in the past but are no longer valid in light of technology. Sports need to embrace technology to keep up with the times and to entice spectators.

BCCI has a history of not embracing new trends - remember BCCI's steadfast opposition to T20! they even allowed an alternate league to flourish before the embraced the T20 spectacle. Will it take Sachin Tendulkar to be wrongly given out on 99 for BCCI to change its stance on DRS?

Sai Mahesh
Sydney

Boxing Day Test, MCG 2011 preview

As I am sitting in Sydney, in front of my TV, waiting for the Boxing Day Test to begin, I can't but miss Peter Roebuck's article in the Sydney Morning Herald. For the last 9 summers, I have read every single Peter Roebuck article and more often than not agreed with him. Here is my attempt to write an article in a similar vein.

The title would read "The late of two mis-selections". Lets start with Australia. The selection of Ricky Ponting and the omissions of Simon Katich and Usman Khwaja defy logic. Ricky Ponting is long past his due by date and should have gracefully retired. That the selectors led by Inverarity have lacked the courage to tap Ponting on his shoulder may come back to haunt the Aussies. He is a sitting duck and I for one won't be surprised if he his Ishant's bunny through this series! Usman Khwaja has shown great technique and deserved to be persisted with. If experience and form is a factor, Simon Katich (based on his average over the last 2 years) should have been an automatic selection! If Australia loses this game, Inverarity and his team have a lot to answer.

A look at the Indian bowling and one is surprised at the Indian selectors selecting a half fit Zaheer Khan and Ishant Sharma in the same team. Both have them have shown a penchant for falling apart during critical games. God forbid both of them break down during this critical Boxing Day test, and India will be left playing this game with no new ball bowlers. This will lead to Ponting and Hussey coming back to form! If India wanted to play both, it would have been logical for an in-form Irfan Pathan to be selected in the middle order instead of Kohli. This would reduce the pressure on the two frontline bowlers while giving a solid five man bowling attack. Irfan is not a bad middle order batsman - remember the 50 he scored as a opener in his man-of-the-match performance at the Perth Test in 2009?
If India fail to win their forst ever series in Australia against a fragile Australian team that has got out to 47 against SA and lost their first home test against NZ since 1986, Srikanth and Dhoni will need to take the blame.

According to me, the fitness of Zaheer Khan and Ishant Sharma and the frailty of the Australian batting order will determine the course of this match and the series. Sit back and relax and wait for the first ball to be bowled!

Sai Mahesh
Sydney

தோனியின் ராஜவேட்டை: இந்தியாவின் ஆஸ்திரேலியப் படையெடுப்பு (பாகம் 1)

வணக்கம், நான் தான் உங்க தோனி பேசறேன். டைட்டிலைப் படிச்சிட்டு மிரண்டோ அல்லது கடுப்போ ஆகாதீங்க. எல்லாம் ஒரு விளம்பரம் தான். நீ வாங்கற பத்து, அஞ்சு பிச்சைக்கு இது தேவையான்னு கவுண்டர் ஸ்டைலில் கேக்காதீங்க. அதெல்லாம் ஒரு பெப்பப்புக்காக போடறது. லோக்கலா சொன்னா மூடு கிரியேட் பண்றதுக்காக!

இங்கிலாந்து டூர்ல இருக்கும்போது உங்களோடு பேசினது. அதுக்கப்புறம் இப்பத் தான் பேசறேன்னு நினைக்கறேன். லண்டன்ல அடி வாங்கி ஓய்ந்து போன எங்களுக்கு அவங்களை நம்மூருக்கு வரவழைச்சு நல்லா அடிச்சு அனுப்பினதுல ஒரு சின்ன சந்தோசம். வெஸ்ட் இண்டீஸ் கூட ஜெயிச்சது கூடுதல் சந்தோசம். இந்த சின்னச்சின்ன வெற்றிகள் மனதுக்கு நிறைய தெம்பைக் குடுத்திருக்கு. அதுவுமில்லாம சிம்ம ராசிக்கு ஏழரைச் சனி முடிஞ்சிடுச்சாம். இனிமே எல்லாம் நல்லதே நடக்கும்னு எல்லாரும் ஆருடம் சொல்றாங்க. ஒரு குத்துமதிப்பான டீமை வெச்சிக்கிட்டு ஆஸ்திரேலியாவுல கிரிக்கெட் ஆட வந்த எனக்கு இதை விட உற்சாகம் தரக்கூடிய செய்தி என்ன இருக்கும் சொல்லுங்க!! - சனீஸ்வரா போற்றி!

உங்களை மாதிரியே நானும் இந்த ஆஸ்திரேலியா டூரை ரொம்ப எதிர்பாக்கறேன் - ஒரு ரசிகனாக, ஒரு வீரனாக. வழக்கம் போல இந்த டூருக்கும் ஏதோ உலகப் போர் நடக்கப் போற மாதிரி பில்ட் அப் குடுக்கறாங்க நம்ம மீடியா அன்பர்கள். ஸ்டார் கிரிக்கெட் "அக்நீபத் சீரீஸ்" அப்படின்னு விளம்பரம் பண்றாங்க. இதை சாக்கா வெச்சு "அக்நீபத்" ஹிந்திப் படத்தை ப்ரொமோட் பண்றாங்க. முழு டூருக்கான விளம்பர ஸ்பாட்டுகள் எல்லாத்தையும் அவங்க வித்துட்டதா பேப்பர்ல படிச்சேன். - வாழ்க கிரிக்கெட்! (btw, எந்த நம்பிக்கையில கரன் ஜோஹர் அமிதாப்ஜி நடிச்ச படத்தை ரித்திக் ரோஷனை வெச்சு ரீமேக் பண்றாருன்னு தெரியல -ஆனா கத்ரீனா கைப் மட்டும் செம க்ளாமர்)

அவரை ஏன் எடுக்கலை, இவரை ஏன் எடுத்தாங்கன்னு பட்டிமன்றமே நடத்தறாங்க. சாலமன் பாப்பையாவை விட்டு தீர்ப்பு சொல்லச் சொல்லுவாங்க போல.அந்த அளவுக்கு எதிர்பார்ப்பு மீட்டர் எகிறியிருக்கு. இது நல்லதா கெட்டதான்னு எனக்கு சொல்லத் தெரியல. ஆனா இந்த மாதிரி டிஸ்கஷன் எனக்கு பழகிடுச்சு.

இங்கிலாந்து டூர்ல பண்ணின தப்பை இந்த தடவை பண்ணிடக் கூடாதுன்னு நான் ரொம்ப குறிப்பா இருந்தேன். பத்து நாளைக்கு முன்னாடியே இங்க வந்ததுல கிளைமேட் நல்லா செட் ஆயிடுச்சு. இரண்டு ப்ராக்டீஸ் மேட்ச் ஆடினது நிறைய தன்னம்பிக்கையை குடுத்திருக்கு.



ரெண்டு டீமும் ஏறத்தாழ சரி சமமா இருக்கறதால போட்டிக்கும், சில ரசாபாசங்களுக்கும் குறைவிருக்காதுன்னு நல்லாத் தெரியுது. அவங்க டீம்ல பேட்ஸ்மேன் சரியில்ல. நம்ம டீம்ல பௌலிங் சரியில்ல. இரண்டு பக்கமும் இஞ்சுரி கேசுங்க நிறையவே இருக்கு. ஸோ, யாரு களம் இறங்குவாங்க, யாரு உட்காருவாங்கன்னு முடிவு பண்றது மேட்சை விட விறுவிறுப்பா இருக்கும் போலிருக்கு.

ஆரம்பமே அலைக்கழிப்பா இருக்கற மாதிரி இஷாந்த் ஷர்மாவுக்கு காயம் ஆயிடுச்சு. ஏம்பா, உனக்கு நிஜமாவே காயம் பட்டிருக்கா, உன்னால ஆட முடியுமான்னு கேட்டா, "முடியும்... ஆனா முடியாது" அப்படின்னு என்னை வெச்சு காமெடி பண்றான்.



சச்சின் தன்னோட நூறாவது சதத்தை அடிக்கறதுக்கு இதை விட சூப்பரான ஆடுகளம் அமையாது. நல்ல வேளை அவர் இந்தியாவுல அடிக்கலை. இல்லேன்னா உள்ளூர்ல அடிச்சிட்டு பெருமை பேசறார்னு சொல்லுவாங்க. அப்படியே ஒரு நாள் போட்டியிலும் ரெண்டு செஞ்சுரி போட்டு இரண்டிலேயும் 50 செஞ்சுரி போட்ட ஒரே ஆளுன்னு பேர் வாங்கிடுங்க பாஸ்!. ஆனா சில விளங்காத பயலுவ சச்சின் செஞ்சுரி அடிக்கணும்னு எதிர்பார்ப்பாங்க. அடிச்ச உடனே "இந்தாளு செஞ்சுரி அடிச்சா மேட்ச் விளங்கின மாதிரி தான்" அப்படின்னு சொல்லிட்டுப் போயிடுவாங்க - திருந்தாத ஜென்மங்கள்!!

உமேஷ் யாதவ் மாதிரி புதுமுகங்களுக்கும் லக்ஷ்மன், திராவிட் மாதிரி விற்பன்னர்களுக்கும் இது ஒரு நல்ல தொடரா இருக்கும்னு நம்பறேன். குறிப்பா லக்ஷ்மனுக்கு ஆஸ்திரேலியான்னா அல்வா சாப்பிடற மாதிரி.

அவங்கள்லாம் அடிக்கறது இருக்கட்டும், நீ என்ன பண்ணப் போறேன்னு கேக்கறீங்களா? முடிஞ்ச வரைக்கும் எஜ்ஜ் வாங்கி ஸ்லிப்ல அவுட் ஆகாம இருக்கணும்னு பாக்கறேன். கடவுள் அனுக்கிரகம் இருந்தா ஒரு செஞ்சுரி இல்லேன்னா ஒரு அம்பது. அதுக்கு மேல எல்லாம் நான் ஆசைப்படறது இல்லை. இதை விட முக்கியம், விக்கெட் கீப்பிங் பண்ணும்போது கேட்ச் எதையும் விடக் கூடாது. இல்லேன்னா அவ்ளோ தான், சடை பின்னி பூ வைச்சிட்டுப் போயிடுவாங்க நம்ம மீடியா மக்கள்.

2015 உலகக்கோப்பையில நான் ஆடுவேனாங்கறது 2013ல தான் தெரியும்னு தெரியாத்தனமா ஒரு ப்ளோவுல சொல்லிட்டேன். மக்கள் எல்லாரும் அதையே பிரிச்சு மேய ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. நாம ஒண்ணு சொன்னா அவங்க ஒண்ணு புரிஞ்சுக்கறாங்க. என்னத்தைச் சொல்ல?

இதே மாதிரி பிராட்மன் ஓரேஷன்ல டிராவிட் பேசின பேச்சுக்கும் விதவிதமா அர்த்தம் கற்பிக்கறாங்க. ஆனாலும் மனுஷன் ஒரு நெருப்பு மாதிரி பேசினார் அன்னிக்கு. அந்தப் பேச்சு சம்பந்தப்பட்டவர்களை கண்டிப்பா யோசிக்க வைச்சிருக்கும்.

சச்சின் ரெகார்ட் பண்ணுவார், சேவாக் ரெகார்ட் பண்ணுவார்னு எல்லாரும் ஆளாளுக்கு ஒண்ணு சொல்றாங்க. ஆனா என்னோட, இல்ல இல்ல, நம்ம டீமோட ஒரே குறிக்கோள் - டெஸ்ட் மேட்சா இருந்தாலும் காலையில நாலு மணிக்கு எழுந்து பாக்கறானே என் இந்திய கிரிக்கெட் ரசிகன், அவனை ஏமாத்தக் கூடாது. டவுன் அண்டர்ல விளையாடப் போய் டவுன் ஆகி அப்புறம் அண்டர்ல போயிடக்கூடாது.

அடுத்த ரெண்டு மாசத்துக்கு நீங்களும் என்னோட ஆஸ்திரேலியாவுல பயணம் பண்ணத் தயாரா இருப்பீங்கன்னு நம்பறேன்.



ஆஸ்திரேலியா உங்களை அன்புடன் வரவேற்கிறது!!

Jayaraman
New Delhi

A Honest Build up for the Tour Down Under

At the start of 2011 every Indian cricket fan must have marked his calendar for three important events involving India. The World Cup, India’s Tour of England and India’s Tour of Australia positioned precisely at the start, middle and end of the year. Much to the fan’s excitement the year commenced cracker as India clinched the World Cup. The joy knew no bounds. His expectation rose sky high as India begin the Tour of England with the tag of World Champion. On the contrary the Tour turned complete disaster as India returned empty hands and wiped any hangover of World Cup joy. Now, the time has arrived for the final litmus test of the year. Having witnessed highs & lows in a short span of time, the fan is totally perplexed to set an expectation meter on the Tour Down Under.


The Tours of Australia had never been easy, if not cruel. Few careers ended but most occasions remained breeding ground for new talents on both sides. As for the results from 21st century, Tendulkar’s were crucified 3-0 in 1999-00, Ganguly’s drew 1-1 in 2003-04 and Kumble’s lost 2-1 in 2007-08. But the whole world pitied Kumble’s boys for receiving a raw deal from umpires. No one can forget the Sydney fiasco. No matter what the results been thus far, in all these years, India has only improved as a team and put spirited performance at the Kangaroo nation. 


It is now time to build up one of the most anticipated tours of the year from the common cricket fans perspective. The Test matches in the past few years around the world are producing results instead of dull draw. This is may be encouraging sign for Test Cricket, unfortunately it has also exposed the present generation batsmen vulnerability to play long innings. Except England, players from no other country expressed appetite to play sessions. With regards to this Tour, on paper the Indian batsman appear more temperamental over their Aussie counterparts. Again Indian batsmen are known for “Lions Home, Mice Abroad“. As for the Australians are concerned they are tasting success elsewhere except home. After the Ashes disaster at home, Australia won the series at Bangladesh, Sri Lanka and drew in South Africa. After some overwhelming overseas tours, the Kangaroos again fumbled badly only to draw the series against a low profile Kiwis. This should be soothing message for the Indians.


The Match up
The Aussies are having issues with their batsmen while Indians are down playing their bowling woes. In brief, Ponting, Hussey and Haddin forms are nothing short of awful, the opening combination looks unsettled, new no.3 hasn’t come to terms yet, finally the news of Watson, Marsh, Paine, Cummins and Johnson nursing injuries are adding salt to wounds. The injury worries can give the lifeline to Ponting and for the World to witness the legend one last time, if not anymore. 


I’m anticipating Aussies to start the Boxing Day Test with the following side.
Warner, Watson, Khwaja, Ponting, Clarke, Hussey, Haddin, Siddle, Lyon, Pattinson, Harris/Starc.


Despite the issues mentioned above this Aussie lineup is still a side to beat. 


As far as the Indians are concerned Ishant Sharma has made up a strong case to return home even before the commencement of the series. And Zaheer is most likely to feature only from the the First Test if not the only Test before returning home on the same grounds. That leaves Yadav, Mithun, Vinay Kumar and Ashwin/Ojha to do all the labor in both Tests and Warm Ups. I know you will all surely buy that the above quartet can only bring life to the out of form batsmen or revive careers of senior statesmen in the Aussie side. If there is still merit to hard work & faith Irfan Pathan will make a comeback, if not rewrite the fortune of Indian bowling unit.


As far as Indian batting is concerned, Rohit Sharma has displayed better application ahead of Virat Kohli and deserves to make his debut on Boxing Day. Also Gambir is available fully fit for a full tour outside sub continent in a long time. This should be a litmus test for him as well, considering Rahane has made rapid strides in the past few months.


It will be a huge surprise, if Dhoni does not field the following XI on Boxing Day.
Sehwag, Gambir, Dravid, Tendulkar, Laxman, Kohli, Dhoni, Ashwin, Zaheer, Yadav, Mithun.


However, I prefer to see (in the assumption Irfan Pathan to cover injured Ishant Sharma)
Sehwag, Rahane, Dravid, Tendulkar, Laxman, Rohit Sharma, Dhoni, Ashwin, Zaheer, Irfan, Yadav. 


Aussies have a good chance of being distracted by the Big Bash which India can use it to advantage and register the first series victory in Australian soil. In reality, the chances of Australia winning the Border-Gavaskar Trophy 2-1 looms large.


Bottom line: Praying for the evil. “Big Bash prevails to bring doomsday for Aussie Cricket!!!“ Wish to see this statement in headlines.


Dinesh
Cricket Lover

PS: I’ve deliberately avoided building up the 50th/100th Ton.

சூப்பர் ஸ்டார்: 62ல் 26 - பிறந்த நாள் ஸ்பெஷல் (பாகம் 2)

தலைவருடனான நமது பெங்களூரு பயணம் தொடர்கிறது...

தலைவர், "புராணம் இதிகாசம் தொடங்கி இன்னிக்கு இருக்கற மாடர்ன் உலகம் வரைக்கும் எப்பவுமே இருக்கற ஒரு ஸ்டாண்டர்ட் கேள்வி "அறிவா இல்லே மனசா?, அஞ்ஞானமா இல்லே விஞ்ஞானமா? மனுஷனா இல்லே கடவுளா?" இதை பேஸ் பண்ணித் தான் கோச்சடையான் இருக்கப்போவுது”

நாம் சற்றே குழம்பிய நிலையில், "என்ன சார், இவ்ளோ சிம்பிளா சொல்லிட்டீங்க?"

"நீங்க ஒன் லைன் தானே கேட்டீங்க, அதான் சொன்னேன். See, இது ஒரு பிரம்மாண்டமான படம். எல்லாத்தையும் முன்னாடியே சொல்லிட்டா அப்புறம் படம் பாக்கற இன்டெரெஸ்ட் போயிடும்"
"ஓகே சார்"

தலைவர், "அது சரி, இந்தப் படம் பத்திக் கேள்விப்பட்டதும் உங்களுக்கென்ன தோணிச்சு?"

"கிட்டத்தட்ட நீங்க சொன்ன மாதிரி தான். பட் இன்னும் நிறைய கற்பனை பண்ணியிருந்தோம்"

"எப்படி? கொஞ்சம் சொல்லுங்க"

"ஒரு பொக்கிஷம். ஆனா அதோட மதிப்பும் ஆபத்தும் தெரியாமலேயே ஒரு குடும்பம் அதை பாதுகாத்துக்கிட்டு வராங்க.அந்தப் பொக்கிஷத்தோட மதிப்பு தெரிஞ்ச, அதை வியாபாரமாக்கத் துடிக்கற ஒரு அறிவியல் க்ரூப்பும், அதோட வரலாறும் ஆபத்தும் தெரிஞ்ச ஒரு மாந்த்ரீக க்ரூப்பும் அந்தக் குடும்பத்துக்குள்ள கலக்கறாங்க. அதனால ஏற்படற திருப்பங்கள், பிரச்சினைகள் ஒரு பக்கம். இதுக்கு நடுவுல அந்தப் பொக்கிஷத்தையும் அந்தக் குடும்பத்தையும் ஒரு மாய மனிதன் சரியான நேரத்துல அப்பப்போ வந்து காக்கறார். ஒரு பிரம்மாண்டமான க்ளைமாக்ஸ். ஆனாலும் அந்தப் பொக்கிஷத்தை சேர்க்க வேண்டிய இடத்துல சேர்த்தாத்தான் அதோட ஆபத்து குறையும் - இங்கேர்ந்து ராணாவுக்கு லீட் எடுக்கலாம். அந்த மாய மனிதன், அறிவியல் க்ரூப், மாந்த்ரீக க்ரூப், அந்த அப்பாவிக் குடும்பம் - இதெல்லாம் பிளாஷ்பேக் மாதிரி வரிசையாக் காட்டாம முன்னும் பின்னுமாக் காட்டலாம்.

தலைவர், "நல்லாருக்கே, இன்னும் கொஞ்சம் டெவெலப் பண்ணினா நல்லா வரும் போலிருக்கே, ரவி கிட்ட பேசறேன்"



“அந்த மாய மனிதன் தான் கோச்சடையான். அவருக்கும் ராணாவுக்கும் உள்ள தொடர்பை ஒரு ஹிஸ்டாரிக் ட்ராக்ல மெயின் கதைக்கு இணையா கொண்டு போகலாம். கிட்டத்தட்ட மூணு கதை இணையா போவும் இந்தப் படத்துல. தமிழ சினிமாவுல யாரும் பண்ணாதது. இது வரைக்கும் வந்ததெல்லாம் மூணு கதையை ஒரு புள்ளியில இணைப்பாங்க. ஆனா எல்லாக் கதையம் தனித்தனியாத் தான் வரும். நம்ம சொல்றது கொஞ்சம் வித்யாசமா இருக்கும்"

"இண்டரெஸ்டிங், கண்டிப்பா ரவி கிட்ட பேசறேன்" அதற்குள் தலைவர் போன் ஒலிக்கிறது. காலர் டியூனாக தனுஷின் கொலைவெறி.

"ரவி, சொல்லுங்க, வந்துக்கிட்டே இருக்கேன், btw , வழியில சில புது நண்பர்கள் கிடைச்சிருக்காங்க. நமக்கு சில நல்ல பாயின்ட்சும் கிடைச்சிருக்கு. வி வில் டிஸ்கஸ்"

அவர் போன் பேசி முடித்ததும் நாம், "நீங்களும் கொலைவெறி ரசிகராயிட்டீங்களா?"

"ஐயோ அதை ஏன் கேக்கறீங்க, ரொம்ப நாள் கழிச்சு நான் ஒரு பாட்டை மறுபடி மறுபடி கேக்கறேன். தனுஷ்னால இல்லை, நிஜமாவே நல்ல சாங். வேர்ல்ட் பூரா பாப்புலராயிடுச்சுன்னு கேள்விப்பட்டேன்"

"ஆமாம் சார். முதல்ல சாதாரணமாத் தான் ஸ்ப்ரெட் ஆச்சு. ஆனா தனுஷ் உங்க மாப்பிள்ளைன்னு தெரிஞ்ச பிறகு உங்களை மாதிரியே புல் ஸ்பீட்ல பரவிடுச்சு"

சிறிய வெட்கத்துடன், "எல்லாம் God's கிரேஸ்"



நாம் இறங்கும் இடம் வருவது தெரிந்தது. "நாங்க இறங்க வேண்டிய இடம் வரப்போவுது. கடைசியா ஒரு கேள்வி, இன்றைய தேதியில வாழ்க்கைன்னா என்ன சார்?"

"பெரிய பெரிய மகான்கள், ஆச்சார்யாக்கள் கிட்ட கேக்க வேண்டிய கேள்வி. என்கிட்டே கேக்கறீங்களே?"

"கோடிக்கணக்கான தமிழர்களுக்கு நீங்க தான் சார் குரு. அதுவுமில்லாம அவங்க சொல்றது புரியாது. நீங்க சொல்றது புரியும்"

வழக்கமான யோசனைக்குப் பிறகு, " இன்னிக்கு, வாழ்க்கைன்னா, பீக் ட்ராபிக்ல கார் ஓட்டற மாதிரி. ரொம்ப ரிஸ்கி அண்ட் சாலெஞ்ஜிங். நீங்க ஒரு நல்ல டிரைவரா இருக்கணும், ரூல்ஸ் தெரிஞ்சிருக்கணும் - அதாவது ஆன்மா, புத்தி ரெண்டும் கிளீனா இருக்கணும். அப்புறம் வண்டி, அதாவது உங்க உடம்பு நல்ல கண்டீஷன்ல வெச்சுக்கணும் - மெயின்டைன் பண்ணி, தொடச்சு, ஆயில் போட்டு, சும்மா கன் மாதிரி. நீங்க ஓட்டும்போது பின்னாடிலேர்ந்து யாராச்சும் உங்க மேல மோதுவாங்க, ரோடு சரியிருக்காது, இல்லேன்னா உங்களுக்கு வழி தெரியாது - அதான் உங்க வாழ்க்கையில நடக்கற எதிர்பாராத சம்பவங்கள். அந்த மாதிரி நேரங்கள்ல தான் ஸ்டெடியா, நிலைகுலைஞ்சு போகாம பிரச்சினையை சமாளிச்சு, நாம் போக வேண்டிய இடத்துக்கு கரெக்டாப் போகணும். பென்ஸ்ல போறவன் பெரிய ஆள், மாருதில போறவன் சின்ன ஆள் - இதெல்லாம் நம்மளை நாமே அழிச்சிக்க உருவாக்கினது. கார் எதுவா இருந்தாலும் டயர்ல காத்தும் டாங்கில பெட்ரோலும் இருக்கற வரைக்கும் தான் மதிப்பு. இந்த உண்மையை நாம அடிக்கடி மறந்துடறோம். அது தான் எல்லாப் பிரச்சினைக்கும் காரணம். எப்படியாவது சீக்கிரம் முன்னுக்குப் போயிடணும்னு சில பேர் போவாங்க. அவங்களை ட்ராபிக் இன்ஸ்பெக்டர், ஐ மீன் கடவுள் பாத்துப்பாரு."



எங்களை இறக்கி விட்டுவிட்டு சூப்பர் ஸ்டாரின் கார் விரைந்தது. இறங்கிய பிறகு தான் அவருக்குப் பிறந்த நாள் வாழ்த்து தெரிவிக்க மறந்து விட்டோம் என்பது நினைவிற்கு வந்தது. ஆனால் அவரை வாழ்த்த நமக்கு வயதில்லை, அவரை வணங்கினால் அவரை அன்னியப்படுத்துவது போல் ஆகிவிடும்.

"தலைவா" என்று வாய் அவரை அழைத்தாலும் மனம் அவரை ஒரு நண்பர் ஸ்தானத்தில் தான் வைத்திருகிறது. இப்பவும் துருதுருன்னு எனர்ஜெடிக்கா இருக்கறவரை எப்படிங்க பெரிசுன்னு சொல்ல முடியும்??

பின் குறிப்பு:
தலைவரின் அடுத்த வருட பிறந்த நாளைக் கொண்டாட ரசிகர்கள் இப்போதிலிருந்தே உற்சாகமாக இருப்பதாக செய்திகள் வருகின்றன. சும்மாவா? 12 -12 -12 ஆச்சே!!!

Jayaraman
New Delhi

சூப்பர் ஸ்டார்: 62ல் 26 - பிறந்த நாள் ஸ்பெஷல் (பாகம் 1)

சென்னை - பெங்களூரு ஹைவே.

அலுவலக விஷயமாக பெங்களூரு சென்று கொண்டிருந்தோம். இளைப்பாறுவதற்காக ஒரு டாபாவில் வண்டியை நிறுத்திவிட்டு டீ மற்றும் பக்கோடாவுக்கு ஆர்டர் சொல்லிவிட்டு பெஞ்சில் அமர்ந்தோம். இரண்டு பெஞ்சு தள்ளி ஒருவர் மிகவும் நிதானமாக, ஸ்டைலாக டீ அருந்திக் கொண்டிருப்பதை கவனித்தோம். வயதான தோற்றம் ஆனால் வசீகரப் பார்வை. மிகவும் பரிச்சயமானவர் போலத் தோன்றவே உற்று நோக்கினோம். அட... நம்ம சூப்பர் ஸ்டார். உடனே அவர் அருகே சென்று "என்ன சார், நீங்க எப்படி இங்க? கனவு மாதிரி இருக்கு சார்"

தனக்கே உரித்தான புன்முறுவலுடன், "பிரெண்ட்ஸ், சத்தம் போடாதீங்க, அப்புறம் கூட்டம் கூடிடும். வெளியே என் வண்டி பக்கத்துல போய் நில்லுங்க. அங்கே பேசுவோம்".

தலைவர் பேச்சை தட்ட முடியுமா? காரை நோக்கி நகர்ந்தோம்.

அவர் டீ குடித்து முடித்தவுடன் கடைப் பையன் க்ளாசை எடுக்க வந்தான். அவனைப் பார்த்து, "என்னடா, படிக்கறியா இல்லை முழு நேரமும் இங்கயே வேலை செய்யறியா?"

அந்தப் பையன், "இங்கே சாயந்திரம் தான் வேலை செய்யறேன். நீங்க சொன்ன மாதிரி காலையில பள்ளிக்கூடம் தான் சார் போறேன்,"

ரஜினி, 'வெரி குட். லக்ஷ்மி தேவை. ஆனா அதைப் பாதுகாக்க சரஸ்வதி ரொம்ப முக்கியம். புரிஞ்சுதா!"

அதற்குள் எங்கள் வண்டியின் டிரைவர் யாரிடமோ பதற்றமாக போனில் பேசுவதை கவனித்தோம். விசாரித்ததில் அவர் குடும்பத்தில் யாருக்கோ உடம்பு சரியில்லையென்றும் அவர் உடனே வீட்டுக்குச் செல்ல வேண்டுமென்றும் அறிந்தோம். ஒரு பக்கம் டிரைவர், இன்னொரு பக்கம் சூப்பர் ஸ்டார் - என்ன செய்வது என்று யோசித்துகொண்டிருந்த போது தலைவர் நம்மை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தார். வந்தவர் எங்கள் மூவரையும் ஒரு நிமிடம் உற்றுப் பார்த்தார். பிறகு, "என்ன எதாச்சும் பிரச்சினையா? சொல்லுங்க, முடிஞ்சா ஹெல்ப் பண்றேன்" என்றார். அவரிடம் விஷயத்தைச் சொன்னோம். சற்றும் தயங்காமல் "நான் பெங்களூர் தான் போறேன். நீங்க வேணும்னா என் கூடவே வாங்களேன், உங்களை மாதிரி யூத் கூட பேசினா எனக்கும் நிறைய விஷயங்கள் தெரிய வரும். உங்க டிரைவர் அவர் வீட்டுக்குப் போகட்டும் - என்ன சொல்றீங்க?"

அவனவன் தலைவரைப் பாக்கறதுக்கு வீட்டு வாசலில் தவம் இருக்கான், கரும்பு தின்னக் கூலியா? உடனே தலையாட்டினோம். பேச்சு காரினுள் தொடர்கிறது. அவரே ஆரம்பித்தார்.

"நீங்க என்ன பண்றீங்க?"

நாம், "முழுநேரமா கிரேசி கிரிக்கெட் லவ்வர்னு ஒரு ப்ளாக்ல கிரிக்கெட் மற்றும் பல விஷயங்களைப் பத்தி அப்பப்போ எதாச்சும் எழுதுவோம். பகுதி நேரமா ஒரு கம்பெனியில வேலை பாக்கறோம்.

ரஜினி, "ஒஹ்! நானும் சச்சினும் சந்திக்கற மாதிரி ஒரு ஆர்டிகிள் எழுதினீங்களே, அதுவா?"

"நீங்க படிச்சிருக்கீங்களா?"

"முழுசா படிக்க முடியல, பட் சத்யா எல்லாத்தையும் கலெக்ட் பண்ணி வெச்சிருக்கார். இட் வாஸ் குட். அப்பப்போ இதோ, (ஐபேடைக் காட்டுகிறார்) இதுல ஸ்டோர் பண்ணி வெச்சிடுவான். எப்போ டைம் கிடைக்குதோ படிப்பேன்.

"நீங்க நிஜமாவே லேட்டஸ்ட் தான் சார்"

"ஐயோ அதெல்லாம் இல்லை. பட் இது ஆபரேட் பண்றது எப்படின்னு என் பேரன் தான் எனக்கு சொல்லித் தரான். ஹி இஸ் தி லேட்டஸ்ட்"

"இப்போ நீங்க முழுசா குணமாயிட்டீங்களா சார்? நீங்க ஆஸ்பத்திரியில இருக்கறப்போ என்னல்லாமோ வதந்தி SMS அனுப்பிச்சு கலவரம் பண்ணிட்டாங்க"

சிரித்துக் கொண்டே, "யா, அது ரொம்ப funny. In fact, நான் செத்துப் போயிட்டேன்னு எனக்கே ஒருத்தர் மெசெஜ் அனுப்பியிருந்தார், இது எப்படி இருக்கு? ஹஹஹா." அவரது ஸ்டைலான சிரிப்புக்குப் பிறகு அவரே தொடர்கிறார்.



"ஜோக்ஸ் அபார்ட், எந்திரன் வெற்றிக்கு வைத்த திருஷ்டிப் பொட்டுன்னு தான் அதை எடுத்துக்கணும். பட் இப்போ நான் முழுசா fit ஆயிட்டேன். கோச்சடையான்ல ரெண்டு மூணு ஹீரோயின் இருந்தாக் கூட டூயட் பாட நான் ரெடி. ஹஹஹா" - மீண்டும் அதே ஸ்டைல் சிரிப்பு.

உங்ககிட்ட நிறைய விஷயங்களைப் பற்றிக் கேக்கணும். கேக்கலாமா?

"ஷ்யூர் ஷ்யூர்"

ராணா ஏன் சார் டிராப் பண்ணிட்டீங்க?"

"சிறிது நேரம் யோசிக்கிறார். பிறகு தொடர்கிறார் "சொல்லப் போனா அது கொஞ்சம் பெரிய கதை - ஹனுமான் வால் மாதிரி. ஆக்சுவலா சுல்தான் எவ்வளவோ பிரமாதமா எடுத்தும் திருப்தி இல்லை. டயத்துக்கு முடியாம ரொம்ப இழுத்தடிச்சிடிச்சு. ரொம்ப கேப் விழுந்திடுமோன்னு நினைச்சு ராணா ஆரம்பிச்சோம். பட் முதல் நாளே எனக்கு உடம்பு சரியில்லாம போய், - உங்களுக்குத் தான் மீதிக்கதை தெரியுமே? அப்புறம், சிங்கப்பூர்ல நான் இருக்கும்போது ஒரு நாள் ரவி போன் பண்ணினார். "என்ன சார், முதல் நாளே இப்படி ஆயிடுச்சு, நாம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து எவ்ளோ ஹிட் குடுத்திருக்கோம், எப்பவும் இப்படி ஆனதில்ல, இது ஏதோ கடவுள் நமக்கு குடுக்கற எச்சரிக்கை மணி மாதிரி இருக்கு, நாம் இதை ஓரமா வெச்சுட்டு வேற ஒரு கதை பண்ணினா என்ன" அப்படின்னு சொன்னாரு. எனக்கு அது சரின்னு பட்டிச்சு. நீங்க ரெடி பண்ணி வைங்க. நான் வந்ததும் ஒரு ரஷ் பார்த்துட்டு ஸ்டார்ட் பண்ணிடலாம்னு சொன்னேன். சென்னை வந்த பிறகு ரெண்டு பேரும் டிஸ்கஸ் பண்ணினோம். கோச்சடையான் வொர்க் அவுட் ஆகும்னு கான்பிடென்ட்டா தோணிச்சு. ஸ்டார்ட் பண்ணிட்டோம். பட் ஆண்டவன் ஆசீர்வாதத்தோட ராணா கண்டிப்பா வரும்"

"எங்களுக்கென்னமோ அந்த தீபிகா படுகோனே ராசி சரியில்லையோன்னு தோணுது சார். பாருங்களேன், யுவராஜ் கூட சுத்தினாங்க, அவர் அழிஞ்சு போயிட்டார், ஹிந்தி நடிகர் ரன்பீர் கூட இருந்தாங்க. அவரும் ஏறக்குறைய அழியற மாதிரி ஆயிட்டார். அப்புறம் சித்தார்த் மால்யா கூட சேர்ந்தாங்க, கிங்க்பிஷர் ஏர்லைன்ஸ் கடன்ல மூழ்கிடுச்சு. இப்போ ராணாவுல உங்க கூட அவங்க நடிக்கறதா இருந்திச்சு, நீங்க ஆஸ்பத்திரிக்குப் போயிட்டீங்க. பார்த்து சார், ஜாக்கிரதையா இருங்க"

சிறிது நேர யோசனைக்குப் பிறகு, "இந்த மாதிரி நீங்க பேசலாம், நான் பேச முடியாது. அதுவுமில்லாம நல்ல நேரம் கெட்ட நேரம்னு எல்லாருக்கும் அவன் (வானை நோக்கி கை காட்டுகிறார்) டைம் டேபிள் போட்டு வெச்சிருக்கான். அது இவரால வந்திச்சு அவரால வந்திச்சுன்னு சொல்றதெல்லாம் சரியில்ல. மனுஷன் வெறும் கருவி தானே. சுவிட்ச் அவர் (கை மறுபடியும் மேலே) கையில இருக்கு"


"சரியா சொன்னீங்க சார். சரி சார், இப்போ தமிழ் சினிமா எப்படி இருக்குன்னு நினைக்கறீங்க?"

"ரொம்ப நல்லா இருக்கு. நிறைய நியூ faces, நியூ டைரக்டர்ஸ், ஸ்டோரி,..... நல்லாருக்கு. மைனா, ஆடுகளம், இப்போ ஏழாம் அறிவு - சந்தோஷமா இருக்கு"

"உங்களுக்கு அந்த மாதிரி எளிமையான படம் பண்ணனும்னு ஆசை இருக்கா சார்?"

"நிறைய இருக்கு, ஆனா எப்போன்னு தெரியல"

"இது எல்லாரும் கேக்கற கேள்வி தான். உங்களுக்கப்புறம் அடுத்த சூப்பர் ஸ்டார்னு நீங்க யாரை சார் நினைக்கறீங்க?"

"அதெல்லாம் மக்கள் நம்ம மேல இருக்கற அன்புல குடுக்கறது. வந்தாலும் ஏன்னு கேக்க முடியாது, போனாலும் தடுக்க முடியாது"

"சரி, கமலுக்கு அடுத்தபடியா யார் இருப்பாங்கன்னு நினைக்கறீங்க?"

"அதை கமல்ஜி தான் சொல்லணும். ஹஹஹா"

"இருந்தாலும் ஒரு சின்ன கெஸ்ஸ், சூர்யா, விக்ரம்..?

"ஸீ, சூர்யா விக்ரம் இவங்கல்லாம் அழகான எழுத்து, ஐ மீன் வேர்ட்ஸ். பட் கமல் வந்து.... என்ன சொல்றது...ஒரு டிக்ஷனரி மாதிரி. இந்த எல்லா எழுத்தும் அந்த டிக்ஷனரிக்குள்ள நீங்க பாக்கலாம். பட் நீங்க அவர்கிட்ட இந்த கேள்வி கேட்டீங்கன்னா அவர் சிவாஜியை டிக்ஷனரின்னு சொல்வார். தட் இஸ் கமல்"

முதல்லயே கேக்கணும்னு நினைச்சோம், நீங்க எப்படி சார் இந்தப் பக்கம்? பெங்களூருல கோச்சடையான் ஷூட்டிங்கா?"

"இல்ல, ஸ்டோரி டிஸ்கஷன்."

"படம் எப்படி சார் வந்துக்கிட்டிருக்கு?"

" இன்னும் முழு ஸ்கிரிப்ட் ரெடி ஆகல. பட் கான்செப்ட் நல்லா டெவெலப் ஆகியிருக்கு. நிறைய டெக்னிகல் விஷயங்கள் இருக்கறதால டைரக்டர் ஷங்கர் கிட்ட கூட நான் இதைப் பத்திப் பேசினேன். பிகாஸ் ஹி இஸ் வெரி குட் அட் இட் யு நோ. ரொம்ப பிரமாதமா இருக்கு சார். எந்திரன் பார்ட் 2 மாதிரியே இருக்குன்னு சொன்னார். ஐ ஆம் ஹாப்பி."



"எந்த மாதிரி கதையா இருக்கும் சார்?"

"எந்த மாதிரியா இருக்கணும்னு நீங்க நினைக்கறீங்க?"

"வித்யாசமா, வெரைட்டியா, லேட்டஸ்டா.."

"எல்லாமே உண்டு. லேட்டஸ்டா இருக்கும். ஆனா லேட் ஆகாது. "

"3Dல எடுக்கணும்னு உங்களுக்கு எப்படி தோணிச்சு?"

அதான் சொன்னேனே, லேட்டஸ்டா இருக்கும்னு, சினிமா நிறைய வளர்ந்திடுச்சு. முன்னாடி மாதிரி பூஜை போட்டோம், ஏவிஎம் இல்லேன்னா விஜயா ஸ்டூடியோவுல செட் போட்டோம்னு எடுக்கற சமாச்சாரம் இல்லை. சினிமா ஒரு டெக்னாலஜி மாதிரி ஆயிடுச்சு.

"இருந்தாலும் கதை ஒன் லைன் சொல்ல முடியுமா?

"சொல்லிட்டாப் போச்சு"

சூப்பர் ஸ்டார் சொன்ன அந்த ஒரு வரி..... அடுத்த வாரம்.

Jayaraman
New Delhi

Whaaadaplayaaa...

I’ve not been writing a lot these days. Thanks to the new found job status that keeps me away from sharing my wisdom. Today, all those miseries are put to a pause. Thanks to the wonderful double century from the super blades of Sehwag that brings me out of hibernation. 


It was 3 in the morning when my sleep got disturbed. Tried hard to go back but no luck. What the heck... thought will watch the India Vs West Indies match the least. Though I’m not a big fan of this series, I’m glad there is something to keep me occupied this odd hours. Guess what??? I ended up watching every single run of the historic 219 runs constructed by Virender Sehwag. Don’t worry!!! I spare you the details as the highlights and the match report will be out shortly in cricinfo. But I will be glad to mention one thing. I definitely felt the hunch about the double ton when Sehwag was caressing in 80s.   


Now that the double ton is made comparisons are obvious. There is no doubt that Tendulkar’s double came against a superior opposition. Much the same time, there is no denial that this is a supreme effort from Sehwag to overwhelm the feat. Either ways, I’m glad the record was broken as I firmly believe records are meant to be broken. Today, Sehwag also demonstrated that an individual score of 250 is very much in vicinity. Trust me, a decade ago I wouldn’t want to believe 200 runs is possible, now I’m talking 250 myself. Now, I only wish the format to stay alive to witness the occurrence. 


How lucky I’m to lose the sleep??? 


Now that I’ve decided to write, let me pour my thoughts on few other stuff. It is extremely disappointing to see Irfan Pathan not being picked for the Test Leg of the Australian tour. Though I’m not a big Pathan fan myself, it is difficult to digest a team with too many rookies for a tour down under. With Zaheer and Ishanth injury prone, Irfan would have been a sensible choice ahead of Mithun, otherwise a better replacement for injured Praveen Kumar. Also Pathan is amongst wickets in the domestic circuit makes it even compelling to pick him. Again, I don’t know the politics that keeps him away from the scene. However it is even sad to see him left out of the 4th ODI against West Indies. I wish better sanity prevail in the minds of selectors and team management. Irfan should now hope to stay in the selectors radar as injury replacement.


Dinesh
Cricket Lover